Dichtbij, héél dichtbij
Blijf op de hoogte en volg Suzan
13 Februari 2015 | Nederland, Lievelde
Hallo iedereen,
Morgen is het dan eindelijk zo ver: Valentijnsdag. Uh nouja, dé dag van mijn vertrek naar Suriname bedoel ik. Eindelijk, want ik heb het een week moeten uitstellen in verband met mijn gezondheid. Het is maar goed ook, want zoals velen al zeggen: je kunt beter hier in in het ziekenhuis liggen dan daar.
Over mijn vertrek heb ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant heb ik er echt zin in: een groot avontuur, vol nieuwe uitdagingen en ervaringen. Jill en Veerle zitten al lekker in ons HUIS in Paramaribo, ons HUIS want het is lekker grooooot! Met hen zou ik in eerste instantie gaan, maar nu zal ík (de stresskip) de 9uur durende vlucht alleen moeten doorstaan. Ik hoop dat ik vooral veel ga slapen, iets wat ik de afgelopen week amper heb gedaan.
Aan de andere kant wil ik hier blijven voor mama. Niet iedereen die dit leest, zal hiervan op de hoogte zijn (voor vragen doe maar bericht). Ik heb wel een aantal traantjes gelaten voor het feit dat ik haar vanaf morgen niet meer kan helpen thuis en er niet echt voor haar kan zijn. Gelukkig bestaan er wel Skype en Whatsapp. Via deze weg zal ik haar proberen te steunen in deze moeilijke tijd..
Mijn koffer inpakken heb ik uitgesteld tot vandaag. Nouja, mijn koffer staat al een week beneden, maar inpakken? Ho maar.
Ik merk trouwens dat het nu wel erg dichtbij begint te komen: 5 maanden zonder mijn familie, lieve vriendinnen en Thijs. 5 maanden geen schreeuwende Fifa-spelende broertjes, 5 maanden geen eten dat klaar op tafel staat, 5 maanden geen geniale stapavonden met de vriendinnen en 5 maanden zonder mijn (te) gekke vriend. WHAAA.
Oké genoeg.. Ik voel de kriebels opkomen, de stress slaat toe en ik verplicht mezelf nu om te stoppen met schrijven.
Lieve mensen: ik zal goed op mezelf passen, maar zorgen jullie dan goed voor mama?
Tot over 5 maanden!
Liefs Suzan
Morgen is het dan eindelijk zo ver: Valentijnsdag. Uh nouja, dé dag van mijn vertrek naar Suriname bedoel ik. Eindelijk, want ik heb het een week moeten uitstellen in verband met mijn gezondheid. Het is maar goed ook, want zoals velen al zeggen: je kunt beter hier in in het ziekenhuis liggen dan daar.
Over mijn vertrek heb ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant heb ik er echt zin in: een groot avontuur, vol nieuwe uitdagingen en ervaringen. Jill en Veerle zitten al lekker in ons HUIS in Paramaribo, ons HUIS want het is lekker grooooot! Met hen zou ik in eerste instantie gaan, maar nu zal ík (de stresskip) de 9uur durende vlucht alleen moeten doorstaan. Ik hoop dat ik vooral veel ga slapen, iets wat ik de afgelopen week amper heb gedaan.
Aan de andere kant wil ik hier blijven voor mama. Niet iedereen die dit leest, zal hiervan op de hoogte zijn (voor vragen doe maar bericht). Ik heb wel een aantal traantjes gelaten voor het feit dat ik haar vanaf morgen niet meer kan helpen thuis en er niet echt voor haar kan zijn. Gelukkig bestaan er wel Skype en Whatsapp. Via deze weg zal ik haar proberen te steunen in deze moeilijke tijd..
Mijn koffer inpakken heb ik uitgesteld tot vandaag. Nouja, mijn koffer staat al een week beneden, maar inpakken? Ho maar.
Ik merk trouwens dat het nu wel erg dichtbij begint te komen: 5 maanden zonder mijn familie, lieve vriendinnen en Thijs. 5 maanden geen schreeuwende Fifa-spelende broertjes, 5 maanden geen eten dat klaar op tafel staat, 5 maanden geen geniale stapavonden met de vriendinnen en 5 maanden zonder mijn (te) gekke vriend. WHAAA.
Oké genoeg.. Ik voel de kriebels opkomen, de stress slaat toe en ik verplicht mezelf nu om te stoppen met schrijven.
Lieve mensen: ik zal goed op mezelf passen, maar zorgen jullie dan goed voor mama?
Tot over 5 maanden!
Liefs Suzan
-
13 Februari 2015 - 11:25
Anke:
Suzan,
Heel veel plezier en succes in Suriname! Strekte met de reis er naar toe en het afscheid nemen van alle mensen die je zult gaan missen! Mooi geschreven, ik ga je zeker volgen via deze site.
Groetjes -
13 Februari 2015 - 11:49
José Ten Have:
Geniet van je tijd in Suriname. Wij zullen in die tijd goed op je moeder passen.
Natuurlijk laat ik geregeld een reactie achter op je site. Ik weet nig van Ellen en Sanne dat het hartstikke leuk is om je op die manier te volgen. Voor morgen goede reis. Ook je peetoom wenst je een fijne tijd daar in Suriname. -
13 Februari 2015 - 11:52
José Ten Have:
Haha ik ben de groetjes en de knuffels vergeten. Dus bij deze. Suzan pas goed op jezelf.
Knuffel van Ben en José -
13 Februari 2015 - 12:07
Denice Buiel:
Hé Suzan! Heel veel succes & plezier de komende 5 maanden. Afscheid nemen is moeilijk, maar je gaat vast een onvergetelijke tijd tegemoet. Vergeet niet, er gaat altijd weer een vliegtuig deze kant op! Houd je taai en probeer te genieten. :)
Liefs van Denice. -
25 Februari 2015 - 14:39
José Ten Have:
Hé Suzan waar blijft je volgende reisverslag??????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley